Beeldhouwer: Toos Gipman
Materiaal: brons
Theetuin Landhotel De Hoofdige Boer, Dorpsstraat 38, Almen
Ontworpen in 2005
.
“Exoot” is geplaatst aan de rand van de theetuin van Landhotel De Hoofdige Boer in Almen. Aan beide zijden van het beeld is een koperen plaquette aangebracht.
Op de plaquette op de voorzijde (straatzijde) van “Exoot” staan de eerste vier regels van de vijfde en laatste strofe van het gedicht “Herdenking” van A.C.W. Staring:
Ons dekte vreedzaam wilgenloover:
De scheemring was voorbij:
Het duister toog de velden over:
En dralend rezen wij.
A.C.W. Staring.
Op de plaquette op de achterzijde (theetuinzijde) van “Exoot” staan regels uit een gedicht van Steven van Campen:
hier tillen wij onze warme kusten
ver boven de zwaartekracht uit
onze lippen worden een weldaad
wij maken zeer zachte havens
Steven van Campen
Een ander exemplaar van “Exoot” staat bij de oprijlaan van kasteel De Wildenborch, Wildenborchseweg 20, Vorden, waar A.C.W. Staring van 1791 tot aan zijn overlijden in 1840 heeft gewoond.
Op een plaquette staat de tekst van de veertiende strofe van het gedicht “Aan mijne dennen” van A.C.W. Staring:
Gij spreidt, in uw ontelbre schaar,
Een grootsch geheel ten toon,
en boeit den stillen wandelaar
door hartvereedlend schoon.
A.C.W. Staring
In dit exemplaar van “Exoot” is het getal ’05 aangebracht, wat erop kan wijzen dat dit exemplaar in 2005 is ontworpen en/of in brons gegoten.
Bronnen:
– https://snappygoat.com
– https://straatpoezie.nl
Anthony Christiaan Winand Staring (Gendringen, 24 januari 1767 – De Wildenborch, Vorden, 18 augustus 1840): dichter, landheer en landbouwkundige. Volgens alle bronnen had Staring een bijzondere manier van exploitatie van landgoed De Wildenborch.
Staring is vooral bekend als dichter. Hij wordt gerekend tot de categorie romantische dichters. Van zijn hand stamt onder andere het gedicht “De hoofdige boer”, gepubliceerd in “Gedichten van A.C.W. Staring” (Thieme, Zutphen, 1820). Hierin beschrijft Staring dat een koppige (“hoofdige”) Almense boer, Stuggink genaamd, weigerde om bij het ter kerke gaan gebruik te maken van een nieuw aangelegd bruggetje over een greppel, dat het mogelijk moest maken droogvoets ter kerke te gaan. Stuggink wilde niet afwijken van de gewoonten van zijn voorouders die bij hun kerkgang altijd door de greppel waadden. Hij maakte dan ook geen gebruik van het bruggetje en bleef, net als zijn voorouders, natte voeten houden.
Steven van Campen: dichter, dramaturg en schrijver. Van Campen is woonachtig in Lochem.